martes, 23 de febrero de 2016

DBT: Literatura juvenil

¡Hola!, ¿qué tal? Hoy traigo una entrada que llevo un montón de tiempo queriendo hacer,
pero siempre pospongo. Y es un debate. El más odiado para los lectores de este género: ¿Son realmente "literatura de verdad" los libros juveniles?, ¿Solamente son un género de transición a la literatura adulta o un género independiente?, ¿Se aprende algo de ellos o solo son para entretener?...


Llevo oyendo cosas de este estilo desde que he empezado a leer más(yo ya leía bastante de pequeña, pero sí que es verdad que ahora leo más). Gente que te dice: "Bueno, creo que con el nivel de lectura que tienes podrías atreverte con algo más para adultos". Compañeros que te comentan(habiendo leído muy pocos libros juveniles): "Es que a mí esas chorradas no me van" o "Yo no sé cómo te pueden gustar esos libros". Comentarios que dicen: "Como puedes considerar que ese es un buen libro. Esa no es literatura de verdad" Y muchísimas más frases de este estilo que omitiré porque me da pereza para que no se haga esto muy largo.

Bien, como ya he mencionado en alguna reseña creo que hay una línea muy fina entre expresarte libremente y respetar los gustos de los demás. Porque muy bien dicha está esa frase que dice "Para gustos colores". Puede que a mí no me guste, pongamos como ejemplo, la literatura erótica, pero no por ello le voy diciendo a los/las amantes de Cincuenta sombras de Grey que el libro es una mierda(independientemente de lo que piense) por un mínimo respeto a sus gustos(vale que a mí no me guste, pero no por ello tiene que disgustarle a todo el mundo). Y esto pasa con la literatura juvenil. Muchos adultos juzgan estos libros por el mero hecho de que son para "adolescentes"(aunque hay gente más mayor que sigue disfrutando con ellos). Muchos adultos dicen que son libros vacíos, que solo sirven para el ocio o entretenimiento, algo para leer sin reflexionar. Vale, puede que en algunos casos tengan razón, pero no en todos. ¿No son acaso los libros de Harry Potter libros infantiles/juveniles y a la vez están tan bien valorados por los adultos? Y es que creo que a veces no vemos todo lo que nos puede estar contando el libro sin escribirlo. Libros que no son LGBT, pero que añaden personajes de esta comunidad en sus páginas para normalizarlos son un ejemplo. Libros distópicos que buscan en determinadas situaciones criticar la forma de ser de las personas haciéndolas feroces, crueles, despiadadas... A veces nos cuesta ver estas situaciones debido a que la historia nos está fascinando, pero si te pones a pensar en lo que quieren decir muchos acontecimientos descubrimos que puede que la historia nos esté contando más cosas aparte de que el/la
protagonista es inhumano. Eso sí, tampoco he de negar que los adultos tienen razón en otros casos.

Y no, tampoco creo que la literatura juvenil sea un género de transición, simplemente es otro tipo de libros que se recomiendan para cierta edad, pero que realmente todo el mundo puede disfrutar. Los que dicen que los libros juveniles no son literatura me indignan un poco. Es verdad que hay casos y casos de libros que tendrán 300 páginas pero que no aportan ni una sola palabra; pero no todos son así. Una de las cosas que más odio en una persona es que juzgue algo o a alguien sin conocerlo. Si tú no has leído lo suficiente en este género como para juzgarlo, ¿para qué lo haces? Y otra vez añado: sí, puede haber gente que haya leído muchos libros juveniles y siga considerando que no es literatura, pero, y aunque he leído pocos clásicos, hay alguno que me aporta menos que un libro juvenil, en cambio es considerado un obligado de la literatura.

En conclusión: Pienso que hay mucha literatura juvenil y muchos casos diferentes. En ocasiones tienen razón aquellos que dicen que algún libro juvenil no aporta nada y es para entretener, pero considero que no puedes juzgar a un género entero extensísimo por solo 10 o 15 que te hayas leído. Antes de juzgar una cosa, debes conocerla(al menos, en mi opinión).

Y eso ha sido todo por hoy. Espero que os haya gustado. Ya sabéis, si queréis hacerme feliz podéis seguirme y comentar. Y vosotros... ¿qué opináis?, ¿estáis de acuerdo?, ¿habéis oído comentarios de este tipo?... Bueno, como siempre(o casi siempre) nos vemos leemos el jueves con una reseña. Un besazooo :33

8 comentarios:

  1. El problema es que abordan la literatura juvenil como si fuera un género en sí mismo y no una categoría para un público objetivo. Es como decir que toda la infantil es mala o no es literatura. No tiene mucho sentido, la verdad.

    En fin, que estamos de acuerdo, me parece. Un beso :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Hola! Coincido contigo, creo que a veces no se dan cuenta de que deberían empatizar con el lector para poder dar una opinión un poco más objetiva :) Muchas gracias por dar tu opinión^^ Un besazoo :33

      Eliminar
  2. Holaaa! Estoy totalmente de acuerdo contigo. A veces me llevo libros de este "género" al instituto y recibo este tipo de comentarios, encima de gente que no conoce la palabra libro.... jajjaja, nos leemos! :-D

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Hola! A mí me pasa exactamente lo mismo jajaja... Gracias por pasarte por aquí. Un besazoo :33

      Eliminar
  3. ¡Hola!

    A mi no me ha pasado tanto con libros juveniles como género (sólo comentarios sobre alguno en específico), pero sí me han tocado comentarios más extremos. A mi me han dicho que la novela en general es una pérdida de tiempo, que no vale la pena leer libros así "porque no aprendes nada", como diciendo que sólo los libros de texto son libros de verdad y que las novelas sólo sirven para perder el tiempo. Incluso una vez me comentó alguien que prácticamente lo habían forzado a leer una y que le ponía una sobrecubierta (o algo así) para que nadie viera que estaba leyendo "libros sobre sentimientos". No sé, hay muchas personas en este mundo.
    Tampoco es que a todos les interese lo que estoy leyendo XD es normal que cuando miran un libro te pregunten cuál es, pero hasta ahora nadie me ha criticado abiertamente.

    Nos leemos :D

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Hola! Sí, lo del papel en la sobrecubierta lo he oído... Es una pena que se siga subestimando la literatura juvenil... En fin, gracias por pasarte por aquí. Un besazoo :33

      Eliminar
  4. Outro debate interesantísimo, Iria. Cereo que o que di Sofía no primeiro comentario é fundamental, que van dirixidos a un público obxectivo.
    Eu tamén creo que a literatura xuvenil é ou está a facerse un sitio importante na literatura, é (ou case) un xénero en si mema e ademis nestes momento é un xénero moi rentable en termos económicos.
    Como en todo xénero incipiente, penso que hai de todo e o tempo fará un selección. Hai libros moi ben escritos que se convertirán en clásicos e outros que se quedarán aí. Por exemplo, AS Crónicas de Narnia foron escritas nos anos anos 50-60 do século pasado ou ninguén se atrevería a discutir que Tolkien non é un clásico, cando le escribiu O Hobbit para os seus propios fillos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ola, Susana! Estou totalmente de acordo contigo. Non podo dicir máis, que xa o dixeches ti todo por min. Un bico ;)

      Eliminar